Ik had één gesprek met Heinz.

Ja en, zul je denken. Maar Heinz had wel 10 gesprekken met mij. Ik was al vroeg buiten met een waterig zonnetje. En na een flinke wandeling zocht ik een bankje bij de haven waar ik rustig kon lezen. Totdat een oude man voor mij kwam staan. Zijn hand uitstak en toen ik die schudde zei hij Heinz. Hij bleef een beetje twijfelend staan. Dus zei ik hem dat er naast mij nog plaats was. Hij ging zitten en vroeg waar ik vandaan kwam.en hi Holland was het antwoord en in Denemarken heb ik gefietst. In ene wegeleidsterserd Heinz geroepen. De twee volgende bankjes en rolstoelen eromik heen werden bezet door kennelijk dementerende ouderen en Heinz was weggelopen. Nog geen minuut later kwam hij weer aanlopen. Stak zijn hand uit die ik schudde en stelde zich voor. Heinz. Ik zei weer dat hij naast mij kon gaan zitten. En seinde naar de eind begeleiders dat het niet erg was.  Er was wel iets bij hem blijven hangen. Hij keek mij aan en vroeg: kom je uit Denemarken. Dus ik vertelde weer dat ik er gefietst had, maar dat ik uit Nederland kwam. In de groep werd koffie uitgedeeld. Heinz kreeg ook en vroeg of ik ook wilde. Ik bedankte. Daarna heeft hij zich nog meerdere malen voorgesteld en begon hij het gesprek gezellig opnieuw. Na een drie kwartier vond ik het wel mooi. Ik kreeg namelijk de indruk dat die groep daar wel de hele ochtend zou blijven en Heinz vond de groep duidelijk geen gezelschap voor een gesprek. Ik zei dat ik verder moest en nam afscheid. In een helder moment zei hij: ja naar huis hè, naar Holland.

Één gesprek en toch 10 voor deze man!

Dus de dag verder wandelend en lezend doorgebracht. Mijn tassen op het laatste na ingepakt en aan de fiets gehangen. 

 stations en tijden in telefoon. We zijn klaar voor het laatste stukje.